Thursday, March 23, 2006

84 هم كوله ى خودش و بست و به خاطراتمون پيوست 365 روز رفت توي تقويم دلامون، توي اين 365 روز گذشته خيلي روز ها ي تلخ داشتيم و خيلي روز هاي شيرين اما تمومشون خاطره شدن و جز خاطره چيزي ازشون نموند. خونه تكونيه دلامونم تموم شده خسته نباشيد اين خونه تكوني از تكون دادن خونه هامون خيلي سخت تره. نمي دونم چمدون هاي چه كسايي و از توي خونه ي دلاتون بيرون ريختين و چمدون هاي چه كسايي رو ته كمد دلاتون جا دادين ! نميدونم غبار كجاي دلتون از همه جا بيشتر بوده ؟ كدوم خاطراتتون و مًَُهر ابديت زدين و خواستين تا ابد نگهشون دارين ؟ كدوم روزاتون و مثل يه فيلم دوست دارين هر روز از جلوي چشماتون رد كنين؟اما تمومه اين روزها و خاطرات و لحظات جزئي از سر نوشت ما بودن جزئي از روز هايي كه تقدير برامون خواسته بوده تا ببينيم . زياد سخت نگيريد خودتون ديدين كه همه چيز مي گذره چه خوب و چه بد. هر سال دلامون خونه تكوني مي شن هر سال قطر تقويم عمرمون كمتر مي شه و قطر تقويم دلمون بيشتر ما كه مي دونيم فقط دله كه تا ابد پيشمونه پس بذارين تموم قطر دلمون پر از مهر و خوبي باشه بذارين توي چمدون هاي قديمي دلامون فقط عشق و مهر بمونه فقط خوبي ها رو گرد گيري كنيم و بذاريم غبار زمان بدي ها رو با خودش ببره اين جوري بردن يه چمدون عشق و محبت براي خودمونم راحت تره نفرت سنگيني داره كه فقط دلاي سنگي مي تونن بلندش كنن . ساله خوبي رو براي تمومه دلايي كه سبك اومدن و سبك مي رن آرزو مي كنم ، اميدوارم روزي ترازوي قلبتون سنگينيه چمدونهاي پر از مهرتون و نسبت به دلاي سنگي نشونتون بده . مثل سبزه ي هفت سين سبز بودن و مثل ماهي هفت سين صبوري و آرامش رو براي همه ي قلب ها مي خوام از او كه فقط خود مي داند با ورود ما چه چيز آغاز مي شود. سال نو مبارك.